Je bekijkt de reis...
Van Nijmegen naar Santiago de Compostella
Reisverslag Negen weken onderweg
31 mei 2014
|
Aantal keer bekeken
460
Aantal reacties
11
Limoges,
Frankrijk
a
A
Negen weken onderweg
Vandaag zijn we de tiende week ingegaan sinds ons vertrek op 5 april. We hebben nog geen heimwee naar huis, al zouden we wel eens stiekem een kijkje willen nemen hoe het gaat in Nijmegen en speciaal in Hees.
Gisteren zijn we het hoogste punt van de Voie de Vézelay gepasseerd (de Monts d'Ambazac 695 m). Van nu af dalen we af naar Périguex al moet je dat afdalen wel in perspectief zien. Elk beekje en riviertje betekent eerst omlaag, maar daarna weer omhoog. Als je op een asfaltweg loopt is dat goed te doen, maar vaak heb je grasweggetjes of modderpaden met enorme plassen of paden waar omgevallen bomen overheen hangen die het pelgrimspad tot een waar feest maken.
De laatste dagen hebben we gewandeld in de departementen van de Indre, de Creuse en Haute-Vienne. We zijn Cluis gepasseerd (ruïne van oude burcht en eenvoudig pelgrimsonderdak voor maar €8 pP, Thea vond het niet erg schoon, maar wat wil je voor zo'n prijs) en van daar door naar Gargilesse en langs de Creuse naar Crozant. Gargilesse is een pittoresk dorp waar veel kunstenaars wonen en dus veel toeristen op af komen. Er is ook een kasteel dat je kunt bezichtigen. Crozant heeft een ruïne net als Cluis en een vergelijkbaar pelgrimshuis. Ze doen niet veel voor elkaar onder al was het pelgrimsonderkomen veel schoner. We waren met z'n tweeën in een huis waar wel acht pelgrims konden overnachten. Maar dit jaar zijn er uitzonderlijk weinig vertelde men ons. Na Crozant krijg je een heel mooie wandeling langs de Cedelle. Een riviertje met veel stroomversnellingen en watervallen en prachtige groen bemoste stenen. Jammer dat de Kerst nog zo ver weg is. We overnachtten in een mooi hotelletje in la Souterraine. Toen we binnenkwamen leek het een beetje een verlopen zaak, maar tot onze verrassing had de eigenaresse van het hotel erg haar best gedaan om de gastenkamers mooi in te richten. We hebben er lekker gegeten samen met een Franse pelgrim, die vandaag was aangekomen om een stukje camino te lopen (tot Bordeaux waar hij woont).
Met Hemelvaart zijn we gelopen naar Bénévent l'Abbaye. Omdat we zelf moesten koken en de winkels 's middags gesloten waren, moesten we in la Souterraine boodschappen doen en deze in een aparte tas meenemen (1,5 kg extra). In Bénévent troffen we een paar oude bekenden. In totaal zaten we er met acht pelgrims. Dus ineens weer volle bak. De dag daarna was de bergetappe van de Voie de Vézelay. We zijn nu het hoogste punt gepasseerd. De tocht ging door de bossen en over modderige paden, maar onze spieren en pezen en gewrichten beginnen al aardig te wennen aan het dagelijkse gesjouw.
We hebben een paar unieke overnachtingsplaatsen bezocht. Gisteren in een verbouwde boerderij waar het voorhuis werd gebruikt als atelier en het achterste deel als pelgrimshuis. Het was een rommeltje, maar wel erg gezellig. Iedereen was met zijn eigen ding bezig. We zaten met 4 Nederlanders, 1 Belg en 1 Fransman aan de spaghetti. De Belg (fietser) waarschuwde ons dat hij nogal luidruchtig sliep. Hij lag in het kamertje naast ons. Daar was geen woord te veel van gezegd. Zo kunnen we al vast wennen aan de albergos in Spanje waar je met 100 man op één zaal ligt.
Op dit moment zitten we weer in een uniek onderkomen in Saint Léonard de Nobat op 20 km van Limoges. De keuken is de enige plek waar de WiFi het doet, maar daar slaapt ook iemand. In het voorhuis is elektriciteit. Het achterhuis moet het doen met een stekkerdoos en één snoertje. Er is wel een douche in het achterhuis, maar geen warm water. Om in de andere douche te komen moet je eerst door de keuken/slaapkamer en nog door een tweede slaapkamer. Verder kun je de was ophangen op zolder, maar die is met geen pen te beschrijven.
Gisteren zijn we het hoogste punt van de Voie de Vézelay gepasseerd (de Monts d'Ambazac 695 m). Van nu af dalen we af naar Périguex al moet je dat afdalen wel in perspectief zien. Elk beekje en riviertje betekent eerst omlaag, maar daarna weer omhoog. Als je op een asfaltweg loopt is dat goed te doen, maar vaak heb je grasweggetjes of modderpaden met enorme plassen of paden waar omgevallen bomen overheen hangen die het pelgrimspad tot een waar feest maken.
De laatste dagen hebben we gewandeld in de departementen van de Indre, de Creuse en Haute-Vienne. We zijn Cluis gepasseerd (ruïne van oude burcht en eenvoudig pelgrimsonderdak voor maar €8 pP, Thea vond het niet erg schoon, maar wat wil je voor zo'n prijs) en van daar door naar Gargilesse en langs de Creuse naar Crozant. Gargilesse is een pittoresk dorp waar veel kunstenaars wonen en dus veel toeristen op af komen. Er is ook een kasteel dat je kunt bezichtigen. Crozant heeft een ruïne net als Cluis en een vergelijkbaar pelgrimshuis. Ze doen niet veel voor elkaar onder al was het pelgrimsonderkomen veel schoner. We waren met z'n tweeën in een huis waar wel acht pelgrims konden overnachten. Maar dit jaar zijn er uitzonderlijk weinig vertelde men ons. Na Crozant krijg je een heel mooie wandeling langs de Cedelle. Een riviertje met veel stroomversnellingen en watervallen en prachtige groen bemoste stenen. Jammer dat de Kerst nog zo ver weg is. We overnachtten in een mooi hotelletje in la Souterraine. Toen we binnenkwamen leek het een beetje een verlopen zaak, maar tot onze verrassing had de eigenaresse van het hotel erg haar best gedaan om de gastenkamers mooi in te richten. We hebben er lekker gegeten samen met een Franse pelgrim, die vandaag was aangekomen om een stukje camino te lopen (tot Bordeaux waar hij woont).
Met Hemelvaart zijn we gelopen naar Bénévent l'Abbaye. Omdat we zelf moesten koken en de winkels 's middags gesloten waren, moesten we in la Souterraine boodschappen doen en deze in een aparte tas meenemen (1,5 kg extra). In Bénévent troffen we een paar oude bekenden. In totaal zaten we er met acht pelgrims. Dus ineens weer volle bak. De dag daarna was de bergetappe van de Voie de Vézelay. We zijn nu het hoogste punt gepasseerd. De tocht ging door de bossen en over modderige paden, maar onze spieren en pezen en gewrichten beginnen al aardig te wennen aan het dagelijkse gesjouw.
We hebben een paar unieke overnachtingsplaatsen bezocht. Gisteren in een verbouwde boerderij waar het voorhuis werd gebruikt als atelier en het achterste deel als pelgrimshuis. Het was een rommeltje, maar wel erg gezellig. Iedereen was met zijn eigen ding bezig. We zaten met 4 Nederlanders, 1 Belg en 1 Fransman aan de spaghetti. De Belg (fietser) waarschuwde ons dat hij nogal luidruchtig sliep. Hij lag in het kamertje naast ons. Daar was geen woord te veel van gezegd. Zo kunnen we al vast wennen aan de albergos in Spanje waar je met 100 man op één zaal ligt.
Op dit moment zitten we weer in een uniek onderkomen in Saint Léonard de Nobat op 20 km van Limoges. De keuken is de enige plek waar de WiFi het doet, maar daar slaapt ook iemand. In het voorhuis is elektriciteit. Het achterhuis moet het doen met een stekkerdoos en één snoertje. Er is wel een douche in het achterhuis, maar geen warm water. Om in de andere douche te komen moet je eerst door de keuken/slaapkamer en nog door een tweede slaapkamer. Verder kun je de was ophangen op zolder, maar die is met geen pen te beschrijven.
Reacties (11)
31 mei 2014 18:42 | Door: ingrid
Hallo jullie twee, wat zou ik in de verleiding komen om al die mooie plekken te willen schilderen.
En er langer te blijven rondhangen.
Petje af voor wat jullie doen en fijn dat jullie genieten.
Veel sterkte wens ik jullie voor het vervolg. Ik kan bijna niet geloven dat een lijf dit als maar kan elke dag. Wees voorzichtig. Liefs, Ing.
31 mei 2014 18:45 | Door: Tone
Hallo wandelaars. Wat leuk om jullie belevenissen te lezen. Elke dag weer spannend,uitdagend en onzeker waar je de nacht door gaat brengen. Ook goed om je Franse taal op te halen of heb ik het mis?Hier alles oké. Evy,dochter van Vincent en Kyra is zo leuk.Mooi klein rond koppie met zwart haar. Om op te vreten. Ouders doen het goed.Marlies vandaag weer terug uit Griekenland en Joris druk aan het solliciteren bij Henkel en Haribo (snoepgoed). Maria nu aan het werk tot 23.30 uur. En ik straks oefenwedstrijd Nederland Ghana kijken. Gisteren vakantie naar Sicilië geboekt. Met auto naar Genua voor de overtocht naar Palermo. Daar rondtoeren en verschillende hotels. Dus dit jaar geen caravan.Oké Thea en Ton succes op de Camino.Tone
31 mei 2014 19:59 | Door: wilma van seters
Jammer dat jullie ons gemail niet kunnen beantwoorden. Maar so be it!
Jullie zijn wel weer ver gevorderd en wennen aan gewrichtspijn en spierpijn; dat wordt nog eens aftrainen als jullie weer hier zijn! Fijn dat jullie vooral genieten en de "ontberingen" voor lief kunnen nemen anders lijkt het me ook moeilijk vol te houden. Zo zie je maar weer dat met zijn tweetjes samen je toch ver kunt komen. Wederom chapeau! Hir wil het niet erg warm worden met de zon. Wisselend en onvoorspelbaar weer. Grillige situaties. Maar hier is het ook pas mei natuurlijk en wordt het morgen 1 juni. Niet te geloven.
Liefs van ons en groetjes.
2 juni 2014 09:57 | Door: Friede
Lieve Thea en Ton,
Wat heerlijk dat de reis zo goed gaat. Ja, ik zou zo mee willen lopen. En wat fijn dat de knieën weer gesmeerd zijn, Thea.
Hemelvaart was voor het eerst sinds al die jaren een miezerige koude dag. Dus zijn we met zijn allen in mijn huis bij elkaar gekomen. Gelukkig konden we in de middag nog een wandeling maken en werd het in de avond, toen we gingen bb'en droog. Alles bij elkaar een hele gezellige dag. Hanna kon er niet bij zijn, die zat voor een congress in Milaan. Teuni is na Hemelvaart van hieruit met Niels vertrokken om een weekje te kamperen.
Nu ben ik bezig met de laatste stukjes voor 'het boekje'. Op 26 September mag ik promoveren, schrijf al vast maar in de agenda. Ontzettend leuk om een feestje te mogen voorbereiden, dat wordt in Escharen gehouden, in het Dorstige Hert, lekker dorps. Kees en ik gaan als voorbereiding op het feestje de Engelse wals leren (en de djive omdat ik dat leuk vind), kortom genieten. Jullie kunnen altijd nog via Kees lopen, nu jullie de zuidelijke route hebben gekozen. Het is wel heel druk in zijn tuin, het aantal bijenkasten groeit gestaag. Een mooie tocht verder!
Liefs, Friede.
2 juni 2014 11:57 | Door: Marieke
Hoi paps en mams, alweer negen weken onderweg..! Wat gaat de tijd snel. Ik ben met Bart en Kattelein naar de familie bbq geweest, het was erg leuk om iedereen weer te zien. We willen het jaarlijkse pingpong toernooi op de dikkeboomweg organiseren voor neven en nichten in combinatie met een avondje stappen tijdens de zomerfeesten. Heb een heerlijk lang vrij weekendje gehad met veel gezelligheid. Afgelopen zondag een stukje geskated met Sjors. We kwamen Sanneke nog tegen, die vroeg hoe het met jullie ging. Hoe gaat het met de foto's trouwens, hebben jullie er alweer een hoop nieuwe bij? Liefs
2 juni 2014 13:44 | Door: josien
Hoi Ton en Thea,
ik heb net weer even jullie reisverslagen bij gelezen. Ik ben er een tijdje niet aan toegekomen. leuk om te lezen hoe het gaat. Helpt de olie voor de knieën? En jammer van de foto's. Echt zonde. Met bepakking lopen is geen probleem meer?
Hier gaat alles goed. Alleen mijn oudste zus heeft in Turkije een hersenbloeding gehad. Gelukkig is ze er goed doorheen gekomen. Alleen haar ogen zijn niet goed. Zit bloed in, maar goede kans dat het nog wegtrekt of met een operatie verholpen kan worden. Verder moet ze flink aansterken.
Jullie nog heel veel succes met wandelen. Liefs Josien
3 juni 2014 20:02 | Door: Willy Schriemer
Hoi Ton en Thea,
De omgeving, departement Indre, waar jullie nu zitten ken ik op mijn duimpje. Wij gaan al een jaar of 8 naar een kleine camping in Crozon sur Vauvre ten zuiden van La Charte en al de bezienswaardigheden, dorpen en stadjes die jij beschreef hebben we ook bezocht.
Wandel ze en geniet ervan.
Willy.
4 juni 2014 08:52 | Door: Peter en Betty van der Ven
Beste Ton en Thea,
Petje af voor jullie! En wat een prachtige en 'herkenbare' reisverslagen, alhoewel wij alleen de Camino Francés liepen. Die hebben jullie nog tegoed.
In gedachten lopen we met jullie mee. Bon camino!
Hartelijke groet,
Peter & Betty
H Samen,
Jullie endurance is om jaloers op te worden. Ga voort. Limoge roept herinneringen op aan mijn philipstijd. Ik had er destijds een beurs, waar we een stand hadden. Tijdens een diner heb ik voor het eerst een bavarois Hoechst op. Dat was een knalroze toetje van drilpudding, wat door de lokale fransen als een chemiepreparaat van Hoechst werd opgevat (daar hadden ze dus een grote hekel aan). Overigens is Limoges leuk met zijn ceramiques.
In NL heel veel regen gehad, maar we gaan de Pinksteren in met 30 graden. Gisteren met Theo en Irene in de Gelderse vallei gewandeld, jullie krijgen natuurlijk de groeten van hen. Deze site doorgegeven. Vandaag met May, Gonnie en Bert in Apeldoorn geweest en de Grace Kelly + Oranje tentoonstelling bezocht op het Loo. Ook die laten zich groeten.
Bon Camino
DC en T
6 juni 2014 21:43 | Door: Thea Ellenbroek
Alllemaal weer hartelijk bedankt voor de reacties.
Ja Ingrid we zien hier zoveel prachtige natuur dat we aan de gang kunnen blijven met het maken van foto's.
Opa Korenromp wat zullen jullie blij zijn met Evy. Ga straks maar lekker genieten van jullie vakantie
Wilma, wat het weer betreft hier kan hé óók soms zo onbestendig winderig zijn vandaag was het 30 graden. Eergisteren was het nog koud en regenachtig.
Friede, ik heb 26 september in mijn boekje staan. Voor zover ik weet zijn we dan terug uit Edinburgh Schotland.
Marieke, wat leuk dat jullie het pingpong toernooi weer organiseren.We hebben al aardig wat foto's overgezet in de ipad. Sanneke mag onze blog wel lezen.
Josien, wat spannend het is te hopen dat alles zich weer hersteld bij je zus. Gaat het goed met jou en de jongens?
6 juni 2014 21:49 | Door: Ton
Hoi Peter en Betty, in Frankrijk gaat het pelgrimeren wat anders dan in Spanje. In de refuges hier is vaak maar plaats voor zes tot acht personen. In Spanje is plaats voor 100 of meer pelgrims. Dat is wat we steeds horen.
Hoi Willy, wat leuk dat jij ons nu ook volgt. Wij blijven niet hangen in de Indre anders bereiken we ons doel niet.