De weg van een pelgrim
Door: Thea & Ton
Blijf op de hoogte en volg Thea & Ton
17 Juni 2014 | Frankrijk, Hagetmau
Hallo allemaal, na zo'n dikke zeventig dagen lopen komt de Spaanse grens in zicht. We willen het met jullie hebben over de weg, want niet de eindbestemming bepaalt het pelgrimeren, maar het is de weg ernaar toe. Als je zo'n tijd loopt te sjouwen heb je natuurlijk heel wat wegen gezien. Je hebt in Frankrijk autosnelwegen, de routes national, de routes départemental de routes communal en overige wegen.
Als pelgrim hoef je in Frankrijk nooit langs een autosnelweg te lopen. (In Spanje zijn er stukken waar dat wel moet, maar dat gaan we nog beleven). Wel moet je af en toe een snelweg over of er onderdoor. Het is opvallend dat je zo weinig last hebt van een autoweg. Je hoort soms wel eens auto's, maar je ziet de weg pas op het laatste moment en als je eroverheen bent, zit je ook direct weer in de bossen. De notionele wegen zijn erg vervelend om langs te lopen. De chemin de compostelle doet er veel aan om deze wegen te mijden, maar soms is er geen redelijk alternatief. Er wordt hard gereden (100 km buiten de bebouwde kom) en er zijn veel vrachtauto's, waardoor je vaak moet uitwijken naar de berm. Soms kiezen we er zelf voor om een grote weg te nemen, omdat de route een grote omweg maakt. Dit doen we meestal op het eind van de dag als we er een beetje klaar mee zijn. De departementale wegen zijn er in vele soorten. Sommige zijn net zo erg qua verkeer als de nationale wegen, andere zijn erg rustig. Ze zijn altijd geasfalteerd en goed te lopen als er weinig verkeer is. De communale wegen zijn vaak kleine weggetjes tussen twee dorpjes of gehuchten. Ze zijn vaak smal wat passeren voor auto's moeilijk maakt en er is vrijwel geen vrachtverkeer. Ze zijn leuk om te lopen.
Het meest lopen we op de overige wegen. Dit kunnen geasfalteerde weggetjes zijn of wegen met losse steenslag of karrensporen door de weilanden of bospaadjes. Deze wegen kunnen heel steil omhoog of omlaag gaan, volledig begroeid zijn met hoog onkruid of gras, of spiegelglad als het pas geregend heeft of door losse steenslag, modderpoelen waar je met je schoenen zo lekker aan blijft plakken, of mul zand waar je in wegzakt. Onder deze categorie vallen oude Romeinse wegen, spoorlijnen die niet meer als zodanig gebruikt worden, landweggetjes, wegen langs trekvaarten waar vroeger de paarden over liepen. Deze wegen zijn soms moeilijk begaanbaar, maar je komt zo wel langs de mooiste plekjes met prachtige (wilde) planten en bloemen, vlinders, vogels, hagedissen maar ook akelige insecten, stekelige brandnetels, braamstruiken, bomen over de weg, grote keien of boomwortels waar je zo lekker je teen aan kunt stoten.
Bij alles.moet de pelgrim goed op de markeringen letten. Als je één markering mist betekent dat zo maar een paar kilometer extra. Een probleem bij de chemin de compostelle is dat de markering niet in alle departementen hetzelfde is. Als je op een pad loopt en je hebt zo'n 10 minuten geen markering gezien, bekruipt je al gauw het gevoel dat je verkeerd zit. Als denkt slim te zijn en zelf op goed geluk een weg inslaat kan het zo maar gebeuren dat je ergens niet meer verder kunt vanwege een sloot, een afgrond, een hek met een hond erachter.
Als pelgrim hoef je in Frankrijk nooit langs een autosnelweg te lopen. (In Spanje zijn er stukken waar dat wel moet, maar dat gaan we nog beleven). Wel moet je af en toe een snelweg over of er onderdoor. Het is opvallend dat je zo weinig last hebt van een autoweg. Je hoort soms wel eens auto's, maar je ziet de weg pas op het laatste moment en als je eroverheen bent, zit je ook direct weer in de bossen. De notionele wegen zijn erg vervelend om langs te lopen. De chemin de compostelle doet er veel aan om deze wegen te mijden, maar soms is er geen redelijk alternatief. Er wordt hard gereden (100 km buiten de bebouwde kom) en er zijn veel vrachtauto's, waardoor je vaak moet uitwijken naar de berm. Soms kiezen we er zelf voor om een grote weg te nemen, omdat de route een grote omweg maakt. Dit doen we meestal op het eind van de dag als we er een beetje klaar mee zijn. De departementale wegen zijn er in vele soorten. Sommige zijn net zo erg qua verkeer als de nationale wegen, andere zijn erg rustig. Ze zijn altijd geasfalteerd en goed te lopen als er weinig verkeer is. De communale wegen zijn vaak kleine weggetjes tussen twee dorpjes of gehuchten. Ze zijn vaak smal wat passeren voor auto's moeilijk maakt en er is vrijwel geen vrachtverkeer. Ze zijn leuk om te lopen.
Het meest lopen we op de overige wegen. Dit kunnen geasfalteerde weggetjes zijn of wegen met losse steenslag of karrensporen door de weilanden of bospaadjes. Deze wegen kunnen heel steil omhoog of omlaag gaan, volledig begroeid zijn met hoog onkruid of gras, of spiegelglad als het pas geregend heeft of door losse steenslag, modderpoelen waar je met je schoenen zo lekker aan blijft plakken, of mul zand waar je in wegzakt. Onder deze categorie vallen oude Romeinse wegen, spoorlijnen die niet meer als zodanig gebruikt worden, landweggetjes, wegen langs trekvaarten waar vroeger de paarden over liepen. Deze wegen zijn soms moeilijk begaanbaar, maar je komt zo wel langs de mooiste plekjes met prachtige (wilde) planten en bloemen, vlinders, vogels, hagedissen maar ook akelige insecten, stekelige brandnetels, braamstruiken, bomen over de weg, grote keien of boomwortels waar je zo lekker je teen aan kunt stoten.
Bij alles.moet de pelgrim goed op de markeringen letten. Als je één markering mist betekent dat zo maar een paar kilometer extra. Een probleem bij de chemin de compostelle is dat de markering niet in alle departementen hetzelfde is. Als je op een pad loopt en je hebt zo'n 10 minuten geen markering gezien, bekruipt je al gauw het gevoel dat je verkeerd zit. Als denkt slim te zijn en zelf op goed geluk een weg inslaat kan het zo maar gebeuren dat je ergens niet meer verder kunt vanwege een sloot, een afgrond, een hek met een hond erachter.
-
17 Juni 2014 - 22:18
Miriam:
Dag TT,
Jullie kunnen je met recht al ontbeerde pelgrims noemen. Tjonge jonge wat een opstakels, pas op voor de slangen en teeken. Maar jullie komen erdoor heen. Zeker weten. Zet 'm op. Moet lukken.
Groetjes en succes Miriam -
17 Juni 2014 - 22:36
Maria Korenromp:
Hallo Thea en Ton,
Al meer dan 70 dagen, wat een eind. Hier gaat het leven gewoon door met vooral veel voetbal op dit moment. En jullie maar sjouwen. Ik kan me zo voorstellen dat wanneer je een markering niet gezien hebt wel even de balen hebt als je een paar kilometer extra moet lopen. Morgen gaan we naar Amsterdam voor de bul uitreiking van Joris . Daarna in een kroeg kijken naar de wedstrijd van Nederland - Australië . Het is jammer dat Kyra niet mee kan. Jop heeft de waterpokken en is dus niet in zijn sas.
Nog 1,5 week werken en dan is het voor ons ook 3 weken vakantie. We gaan naar sicilie met eigen auto. We gaan bij Genua s'avonds op de boot met auto en varen dan een nacht en een dag om vervolgens in Palermo aan te komen. Het schijnt een mooi eiland te zijn....nou dat gaan we eens bekijken. We hebben al wel een excursie naar de Etna geboekt.
Tone heeft volgende week zijn laatste koor repetitie( bonte avond) en dan heeft hij ook daarvoor vakantie. Mijn toneel begint ook pas weer in september . Dus lekker even rustig aan.
Nou veel loop plezier maar weer. Ik doe het jullie niet na. Heel knap!
Groetjes Maria
-
18 Juni 2014 - 08:54
Marijke Bleeker:
Dag Thea en Tom,
Goh, de grens al in het zicht, hopelijk zijn jullie welkom in Spanje ;-) Kan me helemaal voorstellen dat je geen zin hebt in extra kilometers na een lange dag wandelen, geweldig dat jullie al zo ver zijn!
Wij moeten nodig oefenen voor de Vierdaagse, hebben nog weinig gedaan tot nu toe, voor jullie zou dat nu een peulenschil zijn natuurlijk. De tijd vliegt, nog vier weken. Bij Heumensoord zijn ze al weer bezig om alles op te bouwen.
Zondag even bij Ingrid gekeken tijdens de Kunstroute langs de Maas. Zij stond daar, samen met nog zo'n 30 kunstenaars, met al haar kleine (bekende) landschap schilderijen. Het was prachtig weer en er waren veel bezoekers.
Veel plezier met het "laatste stukje"!
Groet, Marijke -
18 Juni 2014 - 10:37
Monique:
Hallo Thea en Ton,
Wat een mooi verhaal over "de weg" daar let je normaal gesproken niet zo heel erg op.
Heerlijk om te lezen. Nog veel plezier en zorg dat je "de weg niet kwijt raakt"
Monique -
19 Juni 2014 - 12:48
Wilma Van Seters:
Hoi Thea en Ton. Zó al bij de Spaanse grens. Toppie hoor. Ik heb onlangs de schoonouders van Joost (de zoon van mijn zus) gesproken en die schoonouders Ben en Marijke Velraeds hebben dezelfde route (ongeveer dan) een aantal jaren geleden ook gelopen. Zij zijn er ook nog steeds razend enthousiast over. Zij waren het wel eens met jullie dagen die je er over gedaan hebt tot nog toe. Fijn hè dat het allemaal door gaat, alhoewel ik tussen de regels door ook de minder leuke dingetjes lees. Maar geharde bikkels als jullie overwinnen dat met zijn tweetjes en komen er wel daar in Santiago de Compostella. Jullie moeten nog een heel eind maar jullie zijn ook al heel ver. Doorbijten en desnoods af en toe iets minder snel. Beter langzamer daar aankomen dan op je knieën en tandenknarsend dat laatste stuk de heuvel op naar de kerk denk ik. Maar jullie zijn wijs genoeg om dat zelf te beoordelen hoop ik.Dikke pakkerds van ons.
Ton en Wilma -
19 Juni 2014 - 18:44
Clara:
Ha Thea en Ton, wat een leuk verhaal over die wegen. Wij hier in Escharen hebben we het "Duisters straatje' met grind, soms modder, zand en ook mooie bermbloemen; het zou zo in het plaatje passen. Doen jullie een beetje aardig tegen de Spanjaarden; we hebben met 5-1 ( tegen alle verwachting) in van hen gewonnen; dat was wel een beetje zuur voor hen. En over verwachting gesproken, ik weet niet hóe hard en voor wie jullie nog schietgebedjes naar boven sturen: maar er is weer een wens uitgekomen: Maartje en Twan verwachten hun 2e kindje begin januari.
Ik ben ook benieuwd of deze wandeling ook iets doet aan jullie gemoedstoestand; krijgen jullie nu veel ruimte en rust in jullie hoofd? kijk je anders tegen het leven en de wereld aan én kom je elkaar nu ( ook al ben je al zo veel jaren samen) ook nog anders tegen?
NU ik hoor het graag, ik ga nu zelf naar Pilates voor de spanning van de spieren en daarna de heerlijke ontspanning.
Liefs Clara en René
-
20 Juni 2014 - 00:55
Bertha:
Hoi thea en Ton,
Wat een verschil zeg Spanje en Frankrijk wat betreft wegen en begaanbaarheid. Ik kan me van Spanje herinneren dat je op wegen reed en dat je hele afstanden reed en dat je nauwelijks een auto of iemand tegen kwam. Maar het is heel verschillend en inderdaad mooiere wegen zijn soms ook weer minder goed begaanbaar met alle gevaren van dien. Maar het lukt jullie wel. Het is er prachtig en jullie kunnen ook nog genieten merk ik. Het is een ware pelgrimstocht.
Hier is bij mij is het druk. Ik heb veel gewerkt via een ander buro, met name nachtdiensten. Leuke zorg ook wel. Zit nu bij het ALs team. Intensief, maar ook weer een uitdaging. Gisteren met het team een informele barbecue gehad in Groesbeek. Heel gezellig, best leuk om elkaar naast samenwerken ook eens op deze manier met elkaar om te gaan. het was bij Sjaak, vlgns mij ken jij die ook wel.
liefs Bertha. -
20 Juni 2014 - 11:13
Patrick:
Bonjour Théa et Ton.
Cela fait maintenant, une semaine que je suis de retour à la maison et 10 jours que je vous ai quittés après un dernier café à Pellegrue. Je pense souvent à vous et si mes calculs sont bons vous approchez de la frontière Espagnole. A Ostabat vous retrouverez les pèlerins qui arrivent de la voie de Tours et de la voie de du Puy en Velay, et ensuite ce sera Saint Jean Pied de Port. Je tiens à vous dire le plaisir que j'ai eu d'être en votre compagnie pendant ces 15 jours entre La Souterraine et Port Saint Foy. Je vous souhaite beaucoup de bonheur sur le chemin et de belles rencontres.
Bien affectueusement.
Patrick
P.S. J'ai tenté une traduction avec Google, mais n'hésitez pas à l'améliorer pour que l'on comprenne.
Hallo Thea en Ton.
Het is nu een week geleden dat ik ben weer thuis en 10 dagen geleden dat ik je verliet na een laatste koffie Pellegrue. Ik heb vaak aan je denken en als mijn berekeningen kloppen je in de buurt van de Spaanse grens. Een Ostabat u de pelgrims die aankomen in de richting Tours en richting Puy en Velay, en dan zal het Saint Jean Pied de Port. Ik wil je vertellen hoe blij ik was met u tijdens deze 15 dagen tussen de metro en Port Saint Foy. Ik wens je veel geluk op de weg en leuke ontmoetingen.
Liefkozend.
Patrick -
20 Juni 2014 - 11:22
:
Ton en Thea,
Zorg wat voor oranje onderweg, want de oranjekoorts slaat overal toe in dit land. Dat komt dan goed uit, want Spanje heeft een nieuwe koning FlipjeX, die zowel in Catalonie als in Baskenland zijn weg moet vinden. Dus die kan ook wel wat support gebruiken....
Mijn norm voor een goede wandeling bestaat er uit dat wanneer ik de route had kunnen fietsen, de wandeling weliswaar mooi kan zijn, maar toch niet helemaal top. Dus ja, kleine paden zijn het allermooist, maar dat hadden jullie ook al geschreven.
Kijk maar uit op de Routes Nationale en snelwegen en loop LINKS.
Morgen hebben we het Midzomerconcert waar jullie koor vd straat gaat zingen en nog veel meer. We zullen aan je denken.
Succes met de oversteek vd Pyreneeen. k Ben heel benieuwd hoe het daar is.
Groet, DC en T -
20 Juni 2014 - 12:06
Gonny:
Wat een lekker gevoel dat de spaanse grens er aan ligt te komen! nu gaan jullie echt het laatste stuk in toch? ik hoop dat het weer bij jullie goed is en dat het niet te warm wordt! heeft Thea in de tussentijd ook al nieuwe schoenen moeten kopen? lijkt me niet prettig want je hebt ze dan nog niet ingelopen he? heel veel plezier verder!groetjes Gonny -
20 Juni 2014 - 12:24
Marieke:
Hoi paps en mams! Spanje al in zicht! Geweldig zeg! Ook een mooi verhaal over de camino. Heel wat kilometers in de benen zitten. Volgt er nog een keer een filosofisch stuk over bijzondere gedachten, inspirerende ontmoetingen en mijmeringen over wat er nou écht belangrijk is in het leven? Dat hoort er toch ook een beetje bij als je Pelgrim bent.
Ik ben afgelopen week ook op reis geweest. En wel op excursie met de HAS naar de waddeneilanden, Noord Nederland, Drente, Noord-Oost Polder (ja we kwamen nog bijna langs Kraggenburg en ik mocht te studenten wat over opa vertellen - een boer op het nieuwe stukje Nederland) en de Oostvaardersplassen. Ik heb wadgelopen (nu snap ik ook waarom pappa vroeger altijd zei als er iemand smakte: je klinkt als een kudde wadlopers :-)) en heeeeeel veel geleerd over het Nederlands landschap. Het was super! Komend weekend een beetje rust, een leuk feestje met de Nijmegen gang in Doornroosje en zondag een dagje Sonsbeek Park als het mooi weer is... Liefs van mij! -
21 Juni 2014 - 13:04
Yvonne.:
Hola Thea en Ton,
Leuk stukje over de wegen naar Santiago. Tijdens het lopen doe je toch , naast allerlei overpeinzingen, veel meer indrukken op dan met de auto of fiets. Zowel geuren, geluiden, als
visuele indrukken .
We zijn vandaag , na 6500km. rondje Spanje ,aangekomen in het noordwesten van Spanje, in de buurt van Girona. Blijven hier misschien een week om uit te rusten , dan weer langzaam naar noorden , waar we ook weer leuke afspraken hebben.
Leuk om te vertellen; eergisteren waren we in de Ebro- delta ,een gebied lijkend op Nederland, maar waar ze veel rijst verbouwen. Hier mondt de Ebro , na bijna duizend km. uit in zee. Veel zeldzame vogels, zoals de zwarte ibis gezien. Een maand tevoren waren we in de Riojastreek bij Logrono bij de oorsprong van de Ebro. Jullie komen er misschien ook langs op weg naar Burgos. Vlak langs een eeuwenoude brug over de Ebro ( Puente De Brinas) hebben we een stuk van de camino gezien .
Veel succes verder met de wandeling over de Pyreneeën , hopelijk met goed weer.
Liefs, Harry en Yvonne
-
21 Juni 2014 - 17:38
Thea & Ton Ellenbroek:
Hallo allemaal , bedankt voor.jullie reacties!! We lezen ze altijd met veel plezier. We kunnen nu niet op elke reactie apart ingaan (te weinig tijd). We zijn nu aanbeland in St. Jean pied de Port en gaan morgen de Pyreneeën over. Later meer nieuws. -
22 Juni 2014 - 15:21
Nico En Rita:
Ton/Thea,
Leuk om de reisverslagen te lezen.
Heb pas afgelopen weekeinde de site aangereikt gekregen van Maria dus vandaar een late reactie.
St Pied du Port is een mooie pleisterplaats voor wandelaars en fietsers.
Gaan jullie voor de Col du Somport of de Ibaneta. We lezen het wel.
Veel wandelplezier nog.
Gr. Nico en Rita Bouwmeester
-
23 Juni 2014 - 18:22
Thea & Ton Ellenbroek:
Hallo allemaal, Op dit moment hebben we de Pyreneeën achter de rug. Eigenlijk ging ons dat behoorlijk makkelijk af.
Mirjam zijn jullie nog met voldoende mensen om te zwemmen of is de vakantie al ingegaan?
Maria ik denk dat jullie ect aan vakantie toe zijn! Geniet er maar lekker van.
Marijke Zo te lezen gaat het goed met de schilderclub, alvast veel wandelplezier met de vierdaagse toegewenst.
Wilma en Ton, We genieten erg van de natuur tijdens de wandelingen maar ook van het hele sociale gebeuren Zoveel mensen culturen gezamenlijk eten koken en "Rommelen".
Tony en Dick
Hoe was het Midzomerconcert?
Hallo Clara, Over die gemoedstoestand valt wel wat te vertellen.Na de koffie aanmerkelijk verbeterd.
Harrie en Yvonne
Zoveel kilometers als jullie maken we niet maar onze verhalen vullen elkaar daardoor wel aan denk ik.
Gonny, Overmorgen ga ik in Pamplona mijn schoenen laten verzolen verder gaat het goed. -
23 Juni 2014 - 18:31
Thea & Ton Ellenbroek:
Berta, Fijn dat het goed gaat met het werk en dat je in het Als team zit .
Doe Angeline de groeten.
Hoi Nico, wat leuk dat jullie ons nu ook volgen. We benijden de fietsende pelgrims als we bergaf moeten en ze komen ons voorbij suizen. Af en toe hebben we ook wel eens de pest aan de fietsers als ze ons op een smal paadje willen inhalen. Maar de camino is voor iedereen (paard, hond, ezel en fietsers, karretjes babywagentjes en wat er nog meer op ons pad voortbeweegt )
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
