Santiago de Compostella
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Thea & Ton
22 Juli 2014 | Spanje, Negreira
Gisteren, 21 juli 2014 zijn we, na 107 dagen onderweg te zijn geweest (waarvan 105 dagen gelopen), aangekomen in Santiago. Ze hadden ons ervoor gewaarschuwd dat voor veel pelgrims de aankomst bij de kathedraal met al zijn pracht en praal toch een beetje een teleurstelling is. Onverwacht heeft dat voor mij anders uitgepakt.
Het was de bedoeling dat we na Santiago samen nog even door zouden lopen naar Fisterra, het "echte" eindpunt van de camino. Helaas kreeg Thea afgelopen donderdag weer erg veel last van haar knie, waardoor ze besloot dat laatste stuk niet meer te doen. Te meer omdat dat nogal bergachtig is, wat nog een extra belasting voor pezen en gewrichten betekent. Ze vond het niet erg dat ik het stuk naar Fisterra alleen zou doen.
Dit betekende wel dat ze zich in die drie dagen alleen moest zien te vermaken. We hadden al overlegd wat ze zoal kon doen, dus dat zou wel lukken. Ze had echter in Spanje nog niet met een geldautomaat gewerkt, dus moesten we dat even uitproberen in Santiago. Thea zou geld opnemen en ik zou niets zeggen. Bij de geldautomaat aangekomen kon ik het niet nalaten me er toch mee te bemoeien. Dus in het zicht van de kathedraal een knallende ruzie. Ik dacht: "kijk ons hier nou eens lopen. Dat noemt zich pelgrims". Ik kon maar één ding verzinnen, nog maar eens geld opnemen. Gelukkig zijn er in Santiago veel geldautomaten. Deze keer ging ik 50 m er vanaf staan. Natuurlijk ging het opnemen goed en de boze bui verdween als sneeuw voor de zon.
Maar de mooiste verrassing moest nog komen. Toen we verder liepen naar de kathedraal zagen we plotseling Marieke, Bart en Kattelein staan. Je beseft op zo'n moment niet wat je overkomt als je ze na zo veel maanden plotseling voor je ziet op deze plek.
We zaten tijdens de mis in de kathedraal in de linker dwarsgang (ze hadden ons verteld dat je daar het slingerende wierookvat het beste kon zien) en ik dacht aan al die dagen dat we samen hadden gelopen en aan alle pijn die Thea heeft geleden en ik dacht: "wat heb ik haar aangedaan?" Toen kreeg ik het even te kwaad en ik fluisterde in haar oor "Mens wat ben ik toch gek op jou!". En we hebben midden onder de dienst hardop zitten snikken.
Het was de bedoeling dat we na Santiago samen nog even door zouden lopen naar Fisterra, het "echte" eindpunt van de camino. Helaas kreeg Thea afgelopen donderdag weer erg veel last van haar knie, waardoor ze besloot dat laatste stuk niet meer te doen. Te meer omdat dat nogal bergachtig is, wat nog een extra belasting voor pezen en gewrichten betekent. Ze vond het niet erg dat ik het stuk naar Fisterra alleen zou doen.
Dit betekende wel dat ze zich in die drie dagen alleen moest zien te vermaken. We hadden al overlegd wat ze zoal kon doen, dus dat zou wel lukken. Ze had echter in Spanje nog niet met een geldautomaat gewerkt, dus moesten we dat even uitproberen in Santiago. Thea zou geld opnemen en ik zou niets zeggen. Bij de geldautomaat aangekomen kon ik het niet nalaten me er toch mee te bemoeien. Dus in het zicht van de kathedraal een knallende ruzie. Ik dacht: "kijk ons hier nou eens lopen. Dat noemt zich pelgrims". Ik kon maar één ding verzinnen, nog maar eens geld opnemen. Gelukkig zijn er in Santiago veel geldautomaten. Deze keer ging ik 50 m er vanaf staan. Natuurlijk ging het opnemen goed en de boze bui verdween als sneeuw voor de zon.
Maar de mooiste verrassing moest nog komen. Toen we verder liepen naar de kathedraal zagen we plotseling Marieke, Bart en Kattelein staan. Je beseft op zo'n moment niet wat je overkomt als je ze na zo veel maanden plotseling voor je ziet op deze plek.
We zaten tijdens de mis in de kathedraal in de linker dwarsgang (ze hadden ons verteld dat je daar het slingerende wierookvat het beste kon zien) en ik dacht aan al die dagen dat we samen hadden gelopen en aan alle pijn die Thea heeft geleden en ik dacht: "wat heb ik haar aangedaan?" Toen kreeg ik het even te kwaad en ik fluisterde in haar oor "Mens wat ben ik toch gek op jou!". En we hebben midden onder de dienst hardop zitten snikken.
-
22 Juli 2014 - 17:08
Wilma En Ton Van Seters:
Oh Ton en Thea. Allereerst van harte gefeliciteerd met dit behaalde succes. Geweldige prestatie we kunnen niet anders zeggen. En leuk die verrassing om je kinderen te zien. Ton en ik hadden er even over gedacht dat te doen maar dachten - stel dat de kinderen gaan - dan hebben ze aan ons nog geen behoefte, dus hebben we het maar niet gedaan. En jee die ontlading van emoties dat is hartstikke normaal hoor die emoties en de spanningen van de afgelopen 100 en nog wat dagen moeten er dan gewoon uit.
Jouw wens is vervuld en die van Thea dus ook. Jullie zijn ook een leuk stel samen dus dat het gewoon goed zou gaan daar hebben wij nooit aan getwijfeld, echt niet. Jammer dat Thea weer last van haar knie heeft gekregen. Ton heeft ergens gelezen dat ze zelfs een brace heeft. Maar we hopen van harte dat het geen "duurzame" blessure zal zijn maar overbelasting. Wij open dat jullie van een welverdiende rust zullen genieten de komende tijd, zeker voor jullie weer thuis komen in het hectische Nederland. En dank je wel voor jullie fantastische enthousiaste verslagen, daar hebben we elke keer van genoten.
Heel veel liefs en nu dan maar heel veel dikke zoenen voor deze geweldige prestatie voor jullie allebei van ons. Wilma.
-
22 Juli 2014 - 17:38
Marja:
Helemaal geweldig en ontzettend goed. Proficiat. Bedankt voor de leuke reisverslagen. ik heb ze met veel plezier gelezen. Helaas alleen op mijn mobiel. Pc pakte het niet. Tot weer in nederland! ik ben heel benieuwd naar alle verhalen. Groetjes Marja -
22 Juli 2014 - 17:54
Marianne:
Hallo samen,
Wat een geweldige prestatie en wat een mooie verhalen!!! Het zal weer erg moeten wennen voor jullie om in de " gewone" wereld te belanden.
Groet, marianne -
22 Juli 2014 - 19:41
Maria :
Ik heb hier ook even een traantje weggepinkt na het lezen van dat mooie verhaal. En wat leuk dat de kinderen er waren. Ton kan nog even lekker verder met Bart en Thea , nu kunnen zelfs Marieke en Kattelein nog meekijken met het pinnen.
Geniet van de laatste dagen en tot in Holland ,
Groetjes Maria -
22 Juli 2014 - 20:04
Jacqueline En Paul:
Fantastisch! Nu geestelijke bagage voldoende om zeker nog 50 samen door te kunnen. En de goede knoppen, ach, dat is eigenlijk toch maar bijzaak.
Nog een mooie tijd samen en famille aldaar en tot gauw ziens.
Jacqueline en Paul -
22 Juli 2014 - 20:04
Thea & Ton Ellenbroek:
Hallo allemaal, Wat fijn om aan jullie te merken hoe jullie met ons hebben meegeleefd.
Zelf wil ik ook nog graag reageren op het verslag van Ton.
Om te beginnen ik vond het fantastisch om samen met hem de Camino te lopen.
We praten er nu met onze kinderen over en eigenlijk was iedere dag wel een nieuw verhaal.
Doordat ik met de stokken liep, had ik beide handen meestal hard nodig dat betekende vaak dat Ton de handen vrij had om foto's te maken geld op te nemen en inschrijvingen te doen.
De knieblessure is ontstaan doordat ik dacht dat alles te makkelijk ging, ik liep voor mijn gevoel als een kievit de berg af in een te hoog tempo. Pas later merkte ik dat ik troch de knie overbelast had. Ton was altijd heel enthousiast en had, nadat ik de blessure had, soms niet in de gaten dat dit niet na een uurtje weer voorbij zou zijn.
Ik ben heel blij dat we deze wandeling samen gemaakt hebben en als ik geen problemen had gehad was ik zeker meegelopen naar Fisterra. -
22 Juli 2014 - 20:06
Mariska En Rob:
Ha ouders (aan het einde nog een klein berichtje),
Nogmaals gefeliciteerd! Wat fantastisch dat jullie het hebben gehaald!
Zal wel afkicken worden straks terug in Nederland, maar pappa loopt dus nog door naar Fisterra (de plek waar Jacobus aan land is gebracht, neem ik aan)?
Wel jammer dat dat laatste stukje niet ook samen kan, maar erg knap dat jullie ondanks alle ontberingen het oorspronkelijk gestelde doel toch hebben gehaald met z'n tweetjes.
Stiekem wisten wij al van het plan van Marieke, Bart en Kattelein om jullie binnen te halen, maar we mochten niets zeggen. Sjors had jullie tussendoor nog ge-app't om te vragen of de aankomst datum nog steeds dezelfde zou zijn. En graag hadden we wel meegewild om jullie binnen te halen, maar met de drukte op het werk was het helaas niet in te plannen. Tot snel!
Groetjes van Mariska en Rob -
22 Juli 2014 - 21:50
Lanny Ang:
Nou proficiat beiden wat een prestatie
Ik zit tot za in Weurt huis in nov verkocht 26e komen de verhuizers dus vanaf as za ga ik in centr Beuningen in sppartement 2everdieping huren van standvast 10 juli opgeleverd heel nieuw gebouwd dus druk druk m verhuizen
Kom een keer gsuw kijken zwl nog lsng rommelig blijven pas 2 tot 3 dg op in Utrecht en dan paar dg Piet en 22 augst weer m Piet en camper op stap
Geniet ook maar v d verassing dat jullie damen m de kinderen eind punt ksn vieren Tot gauw wanneer komen jullie terug? Grt Lanny Ang -
22 Juli 2014 - 22:04
Ingrid:
Dapper stel...wie doet dat jullie na...zijn er echt stellen die dat doen?...of ....toch. Na veelal de meeste gemoedelijke uitingen, op een enkel bericht na, geloof ik dat jullie werkelijk een erg energiek team zijn. Waar laten jullie die energie als je weer terug bent? Oeff nieuwe oefening...
Maar: van harte gefeliciteerd met dit resultaat. Welkom weer thuis!
Liefs, Ingrid en AP (met ook zijn bewonderende complimenten) -
23 Juli 2014 - 00:18
Yvonne:
Geweldige prestatie dat jullie helemaal van Nijmegen naar Santiago zijn gelopen. Proficiat!
En een erg leuke verrassing om het samen met jullie kinderen te kunnen vieren.
Sterkte met de knieën, Thea. Hopelijk gaat het beter nu je meer rust kunt houden.
Het doel, samen naar S. Lopen hebben jullie bereikt en dat is op zich fantastisch. Ton lijkt de camino met gemak te hebben gelopen. Succes met de laatste tocht naar het einde, Ton,geeft toch voldoening om jouw plan om uit te voeren, doorlopen naar Fisterra.
Tot ziens in Nijmegen en hartelijke groeten van Harry en Yvonne
-
23 Juli 2014 - 08:10
Marijke :
Beste Ton en Thea,
Gefeliciteerd met deze geweldige prestatie!! Zoveel kilometers samen en samen lopen, heel bijzonder! wij waren al blij dat we vorige week 160 km samen genoeglijk hebben kunnen lopen, waarbij ik wel moet vertellen dat wij geen geldautomaten tegen zijn gekomen.
Met veel plezier altijd jullie reisverslagen gelezen, nu nagenieten en deze belevenis vieren. Tot in september bij Ingrid, en een spoedig herstel van Thea's knie.
hartelijke groet, Marijke -
23 Juli 2014 - 08:15
Frank En Ineke:
Geweldig dat jullie het gehaald hebben! Wij hebben steeds met veel interesse jullie verslagen gelezen en op de kaart de route opgezocht. Jammer dat je last van je knie hebt gekregen Thea, maar wat een geweldig doorzettingsvermogen om dan toch gewoon door te blijven lopen met een brace en stokken. Ik weet nog goed hoe jullie in april in de mist vanuit Illikhoven vertrokken met nog ruim 2000 km voor de boeg en nu zijn jullie er. Het zal wel geweldig wennen zijn aan het "gewone" leven in Nederland, maar gezien alle ontberingen tijdens deze tocht zal jullie dat wel lukken. We zien er nu al naar uit om, samen met de ex NXP collega's, van jullie persoonlijk alle reisverhalen te horen. Jullie zullen dan wel weer gaan kibbelen over het een en ander, maar dat zijn we gewend. Nogmaals gefeliciteerd met het volbrengen van deze pelgrimage en tot ziens.
Groeten van Frank en Ineke -
23 Juli 2014 - 08:43
Phiny Wilmsen:
Hallo Thea en Ton.
Geweldig!
Wat een leuk onthaal van Sjors, Bart en Kattelein.
De belevenissen tijdens al die maanden zullen wel zo intens zijn geweest dat jullie er nog lang van kunnen nagenieten.
Tot ziens.
Phiny en Thieu -
23 Juli 2014 - 10:39
Lieve Thea En Ton,:
Wij sluiten ons van harte aan bij alle felicitaties! Het is echt grandioos dat jullie dit samen bereikt hebben. Wat een geweldig stel zijn jullie. Nu lekker bijkomen en nagenieten.
Tot ziens,
Ria en George -
24 Juli 2014 - 09:02
Nico En Rita:
Ton/Thea,
Een mooi verhaal. Bedankt dat wij deelgenoot mochten zijn van jullie reisverslagen.
Vr.gr. Nico en Rita
-
24 Juli 2014 - 09:37
Friede:
Lieve Thea en Ton,
Gefeliciteerd dat jullie het hebben gehaald. Wat een prachtige verhalen allemaal! Een zeer solide basis voor de rest van jullie leven samen is nu wel gelegd. Als een echte Simmes heb ik ook een traantje weggepinkt. Ik veheug me om jullie verhalen te horen. Liefs, Friede. -
24 Juli 2014 - 16:40
Jos Donkers (engels):
Wat ongelooflijk goed wat jullie gepresteerd hebben. Wat zullen inspiratie hebben gekregen met/en van elkaar inzo'n lange periode continu bij elkaar te zijn.De overgang in Nederland zal vreemd zijn, maar ook met liefde het dagelijkse leven oppakken.
Misschien zijn jullie al weer thuis. Thea ik ben met vrienden inIndonesie. Zijn nu in Bandung en gaan nog naar Djokjakarta, Solo, Soerabaja, Bali. Na drie weken gaan de vrienden terug naar Nederland en ik ga nog een korte periode naar Australie. Thea ik zie jou op dinsdag 9 september voor de trip naar Edinburgh.
Lieve groet,
Jos -
24 Juli 2014 - 18:15
Bertha:
Hoi Thea en Ton,
Ik sluit me aan bij de rij van felicitaties. Ook ik vind heel geweldig, dat jullie dit gepresteerd hebben. Echt heel goed, Thea. Ondanks de knieblessure toch volgehouden. Ik herken die blessure, zelf ook gehad, je gaat makkelijk de berg af maar later merk je het. Heel pijnlijk, moet blijven letten hoe ik de berg afloop, vlgns John(ervaring uit legertijd) moet je de voet(van de belastende knie) schuin neerzetten zodat de klap meer opgevangen wordt. Dat weet jij waarschijnlijk wel, maar toch ik vind dit enorm helpen plus een knieband ter ondersteuning. Blijft pijnlijk, maar gaat wel over.
Petje af, samen uitgelopen en volgehouden.
Zou het ook leuk vinden te doen, ik denk er nu nog wel even over om het te doen.Heel leerzaam om te jullie verhalen te horen, voordat ik begin ben ik nu een beetje voorbereid.
Achteraf toch moeilijk geweest af en toe, naast ook veel leuke ervaringen.
Dit zul je nooit meer vergeten en misschien dat je later nog de uitwerking ervaart van deze ware pelgrimstocht. . En nog meer gaat genieten.
Ik hoop dat jullie nog een hele leuke, mooie tijd hebben daar in het zuiden. Blijk maar lekker even ontspannen en laat je verwennen. Het mag nu, na deze prestatie.
Het is hier prachtig weer. Wij genieten ook tussen de bedrijven door. Lekker veel buiten verbleven deze zomer en het houdt nog even aan ook het mooie weer.
Veel groetjes van de collegas en geniet nog lekker.
liefs Bertha. -
25 Juli 2014 - 14:10
Corry En Cees:
Hallo Thea en Ton,
Wij bewonderen jullie moed en doorzettingsvermogen na het voltooien van deze prachtige tocht. 107 dagen volledig op elkaar aangewezen zijn; het is toch wel even iets anders dan 107 dagen op de Dikkeboomweg wonen. 107 dagen de tijd om even afstand te nemen van het alledaagse. 107 dagen bezig met de meest basale dingen van het leven. 107 dagen tijd voor reflectie. Van harte gefeliciteerd met bereiken van jullie einddoel; ongetwijfeld het begin van een nieuwe periode.
Corry en Cees -
25 Juli 2014 - 15:50
:
Dag Samen,
Mooi, dat jullie het gehaald hebben! Misschien is de winst dat niet zozeer jullie huwelijk er beter van is geworden, maar veeleer dat je er gemakkelijker over praat. Zo van... wat maakt het uit, want we waren in Santiago.
Een ander punt is, dat jullie ons te snel af zijn. We hadden namelijk een vakantie in Noord Portugal geboekt met het idee, dat jullie begin augustus in Santiago zouden arriveren. Maar de stokken en knieën ten spijt, jullie waren razendsnel en zeker toen Ton die steen bij het ijzeren kruis had gelost.... Je had bijna nog de 4-daagse kunnen lopen.
Had zal je niet ontgaan zijn, dat NL rouwt om haar 200 doden, wat een ellende. Ik kende een oud-Philips collega die met zijn hele gezin er niet meer is. Het komt dan wel dichterbij.
Wanneer komen jullie in Nm. We zijn natuurlijk erg nieuwsgierig naar de foto's en nog meer verhalen.
Welkom thuis in ieder geval.
Groet
DC en T
-
25 Juli 2014 - 17:01
Clara En René:
Lieve Thea en Ton, gefeliciteerd en wat een mooi afsluitend verhaal. Zo zie je maar: samen in voor- en tegenspoed dat is toch prachtig.
Jullie gingen ook een beetje voor ons en er is blijkbaar héél goed gebeden: resultaat: René hoeft geen harttransplantatie maar wordt wel weer TWEE keer opa!! en daar hadden we niet om gevraagd dus dat krijgen we er als een kadootje bij!!
Ik verheug me om jullie weer te zien en heb het nog een paar dagen goed samen!
liefs Clara
-
25 Juli 2014 - 22:00
Joyce En Piet:
Beste Ton en Thea,
Geweldig dat jullie al zijn gearriveerd in Santiago. Proficiat. Wij moeten deze klus nog klaren, maar we hebben er alle vertrouwen in dat dat ons ook gaat lukken. Geweldig moet het zijn als je kinderen daar onverwacht staan.
Een fijne thuisreis gewenst.
Joyce en Piet -
25 Juli 2014 - 22:00
Joyce En Piet:
Beste Ton en Thea,
Geweldig dat jullie al zijn gearriveerd in Santiago. Proficiat. Wij moeten deze klus nog klaren, maar we hebben er alle vertrouwen in dat dat ons ook gaat lukken. Geweldig moet het zijn als je kinderen daar onverwacht staan.
Een fijne thuisreis gewenst.
Joyce en Piet -
27 Juli 2014 - 10:50
Peer Reinhard :
Ton en Thea, Wat een mooi en bijzonder verhaal en bijzonder slot. Ik heb jullie al die weken (voor jullie dagen) gevolg via jullie blog. Bedankt voor het delen van jullie ups (vooral) en downs (weinig zo te horen). Tot ziens in Nederland! Peer -
27 Juli 2014 - 13:36
Peter En Betty Van Der Ven:
Beste Ton en Thea,
Van harte proficiat met jullie fantastische prestatie.
Het bijzondere is dat jullie dit avontuur samen hebben gedeeld en naar onze eigen ervaring zullen ook jullie de komende jaren hier nog met regelmaat samen over praten.
Met hartelijke groet,
Peter & Betty -
27 Juli 2014 - 14:17
Ben En Eke:
Hoi Thea en ton, we zijn door de vakantie wat trager in reageren maar willen ons aansluiten bij de vele complimenten! Geweldige presentatie en zeker als dat ook nog met een pijnlijke knie gaat! Hopelijk heeft de wierook en de liefdesverklaring van ton een genezende uitwerking. Moet je voor die busreis terug nog betalen of heb je die gewoon dubbel en dwars verdiend? Ton betekent dit dat je in ge gauwigheid ook nog 25 keer de vierdaagse van Nijmegen hebt gelopen en je dus tot je 80ste vrij hebt? Heel veel groetjes van ons in Canada. Eke en Ben -
28 Juli 2014 - 09:33
Thea & Ton Ellenbroek:
Hallo allemaal,
Wat lief dat jullie zo met ons hebben meegeleefd. Inmiddels gaat het alweer een stuk beter met mijn knie. Wij zijn ook heel benieuwd naar jullie verhalen en hopen jullie binnenkort weer te zien.
Tot gauw, Thea en Ton
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
